Stef de Winter

Right or Wrong

Right or Wrong

Heerlijk, die crispe lucht en die mooie kleuren. Hier geniet ik echt van tijdens mijn dagelijkse ‘run’. Zeker wanneer de wintertijd ook weer is ingegaan… Ja, dit is toch echt wel mijn favoriete tijd van het jaar. Om hard te lopen dan. Want op werk- en privégebied is dit gelijk ook weer de meest drukke tijd van het jaar. Het jaar loopt ten einde en ik voel de spanning bij mijn bestaande klanten stijgen en proef het ook direct bij aanvragen van nieuwe klanten. Ook thuis is het heel strak plannen geblazen. Want met de Sint en Kerst om de hoek, hebben wij twee super-enthousiaste maar best ook een beetje nerveuze kindertjes in huis, die juist nu extra veel aandacht nodig hebben. Zo ook de school van Lucy met alle festiviteiten die eraan komen en de activiteiten op de kinderopvang van Nick. Het gaat allemaal door. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de drukte bij Bas in het restaurant. Want dat, dames en heren, is écht gekkenhuis. Wat er allemaal wel niet komt kijken bij de voorbereidingen voor deze periode van ‘liefde en saamhorigheid’ is om stil van te worden. Ik snap werkelijk niet hoe hij het ieder jaar weer voor elkaar krijgt. Wat een trots voel ik dan. Mijn Bas. Onze held. En oh, wat verlang ik nu al naar onze jaarlijkse skivakantie in februari. Wanneer alle drukte weer achter de rug is ?

Wanneer ik bij MazeRunner arriveer, zijn Daan en Marja al druk in de weer met het beantwoorden van de telefoon en het inplannen van afspraken. Mijn agenda zit echt al bomvol, maar aangezien we “Nee” hier niet verkopen zullen we creatief met de planning om moeten gaan. Ik denk dat ik vanmiddag even een uurtje met z’n allen in plan, om ervoor te zorgen dat we op één lijn zitten. We hebben sinds kort ook een stagiaire aangenomen, die met name Marja gaat ondersteunen bij het organiseren en plannen van alle afspraken, het regelen van de kerstpakketten, het gereed maken van documenten, etc. Een go-to-person voor Marja dus, en indien nodig ook voor Daan. Haar naam is Gabriela, maar we noemen haar Gabi. Leuke spontane meid die van wanten weet, en laat dat nu nèt zijn wat we nodig hebben. Op mijn bureau ligt mijn dagelijkse To Do-lijst al op me te wachten en ik zie dat ik om 11:00u. een afspraak heb met Jip van der Wal, de CFO van Inero Software B.V. Inero Software zit in Capelle aan den IJssel, dus dat geeft mij nog anderhalf uur om me voor te bereiden op de meeting en mijn plan van aanpak nog een keertje door te nemen. Net als ik snel nog een kopje koffie wil halen, komt Gabi al binnen met een kannetje koffie en mijn favoriete mok. Ik bedank haar hartelijk en knipoog door het glas naar Marja, die ervoor zorgt dat Gabi nu al weet waar ik blij van word.

Iets voor elven arriveer ik op de plaats van bestemming, waar ik opgevangen word door de assistente van Jip. Inero Software is een modern opgezet en licht bedrijf, en ik ben benieuwd of Jip past binnen dit plaatje. Aan de telefoon klonk hij aardig en gezellig, maar dat vind ik al snel wanneer mensen met een zachte ‘g’ spreken. Maar inderdaad, Jip voldoet aan de verwachtingen, want er komt een man naar me toe lopen met een glimlach om zijn mond, een open en vriendelijk gezicht en zijn hand al naar mij uitgestoken. Hij is duidelijk blij dat ik er ben en dat geeft meteen een gevoel van vertrouwen. Het komt er in het kort op neer dat Jip mij heeft gevraagd om mee te denken met het vinden van een oplossing voor een punt in de management letter dat al jaren in de letter staat opgenomen. Zo worden volgens de accountant de budgetten te weinig uitgedaagd, omdat de afgelopen 3 jaar steeds weer bleek dat de projecten van de onderneming slechter presteerden dan in eerste instantie was verwacht. Om die reden heeft de accountant de betrouwbaarheid van de schattingen van het management naar beneden bijgesteld m.b.v. een retrospectieve analyse. Ook is de accountant van mening dat de klant met zijn schattingen van overige kosten en risico’s een agressieve positie inneemt; dit waarschijnlijk om toch te voldoen aan de gestelde budgetten. En dat betekent meer werk voor de accountant om voldoende controlebewijs te verkrijgen. Tijdens mijn meeting met Jip geef ik aan dat het niet per se slecht is wanneer je er op bepaalde posities wat agressiever in zit, als je dan aan de andere kant dan ook wel wat conservatieve posities inneemt. Er moet sprake zijn van een balans. Jip laat mij de cijfers zien en het is wel duidelijk dat er zo goed als geen ruimte is om de klappen nu op te kunnen vangen. En wanneer ik Jip vraag waarom hij niet voorzichtiger is geweest met bepaalde voorzieningen, raakt hij voor het eerst tijdens ons gesprek lichtelijk geïrriteerd en zelfs ietwat geëmotioneerd. “Dat komt door de vorige accountant”, zegt Jip. “Deze kerel heeft 5 jaar geleden alle reserves die ik had opgebouwd om tegenvallers op te vangen uit de cijfers gestreept.” “Maar wat was daar dan de reden voor?” vraag ik Jip. “Die was er simpelweg niet”, zegt Jip verslagen. “Maar ik kwam er te laat achter”. Ik begrijp nu dat Jip met name boos is op zichzelf. En laat dat nu net níet helpen bij het bedenken van een goede oplossing.

“Stef!” Ik hoor Gabi roepen en kijk op van mijn werk. “Ik heb Jip van der Wal voor je aan de telefoon!” “Oh, is goed!” roep ik terug. “Zet ‘m maar door!” Daan zucht eens hard, want hij vindt dit geschreeuw duidelijk nogal irritant. Wat Gabi en ik op onze beurt dan wel weer grappig vinden, waardoor we het soms ook nog een beetje aandikken. “Goedemorgen Jip, hoe staan de zaken ervoor vandaag? Al iets minder agressief?”

Ik hoor Jip grinniken en ik merk dat hij minder gespannen, en zowaar enthousiast is. “Goed, Stef, goed. En bij jullie?” “Prima, dank je”, antwoord ik. “Hoe is je afspraak met het controleteam afgelopen?” En Jip steekt van (der) wal. Hoe mijn voorstel om een management reserve in de project forecast te nemen en om de inschattingen van de voorzieningen wat minder agressief te doen, goed is ontvangen. En hoe we gaan beginnen met het maken van een risicoanalyse voor Inero, om op basis van die analyse te bepalen of daar een voorziening voor genomen mag worden. “En aangezien dit jaar toch al naar de knoppen is, kun je maar beter in één keer een diepe duik nemen zodat je volgend jaar klappen op kunt vangen”, hoorde ik Jip mij nazeggen met een perfect Rotterdams accent. We moeten er allebei om lachen en we spreken af dat ik met Jip mee zal kijken in deze posities, omdat een en ander wel echt stevig onderbouwd moet zijn. Want als we dit goed gemanaged krijgen bij de Raad van Commissarissen, en het ook goed af kunnen stemmen met de accountant, dan zouden we zomaar 2 vliegen in 1 klap kunnen slaan. Dan zouden zowel het management letter punt opgelost, als Inero Software gelijk goed gesteld zijn voor 2020. Jip beëindigt zijn relaas met de mededeling dat hij nu belde om te zeggen dat hij alles met het controleteam heeft afgestemd en dat met het kiezen van deze approach het management letter punt inderdaad van tafel is. “Mooi, Jip”, hoor ik mezelf zeggen. Fijn dat het zo goed verlopen is. Een mooie eerste stap. Ik bel je snel voor een vervolgafspraak.” En ik hang op met een goed gevoel dat ik de rest van de dag bij me blijf dragen.

Waar Inero Software B.V. duidelijk gebaat is bij een meer behoudende business strategie, is het voor Stef’s volgende klant juist beter om minder ‘voorzichtig’ te zijn en ook weleens risico te nemen. Echter, de accounting-wereld is klein. Dus hoe gaat Stef deze tegenstrijdigheid tactisch onderbouwen en uitvoeren? Lees het volgende week in Deel II.

Call Now Button