Stef de Winter

Right or Wrong Deel 3

Right or Wrong

Inero Software was simpelweg ‘out of control’ omdat ze niet konden schatten en agressief waren in resultaatname. Ze hebben net de boel weer enigszins op de rit en het management letter punt eindelijk weggewerkt, waardoor ze in de toekomst conservatiever en voorzichtiger in resultaatname zullen zijn. Maar wat nou als Inero dit nu juist wordt aangerekend? Ik moet hier iets mee, maar het moet wel tactisch gebeuren. En net voordat ik in een onrustige slaap val, bedenk ik dat ik zelf maar eens met de accountant moet gaan praten. Face-to-face….

Nou. Daar gaan we dan. Onderweg naar mijn afspraak met dhr. Bloothooft, de accountant van zowel Inero Software als BigDDesign. Ik ben ietwat nerveus, want ik heb niet eerder in een dergelijke positie gezeten. Het voelt alsof ik me moet verantwoorden voor een fout die ik heb gemaakt. Maar ik heb geen fout gemaakt en bovendien zou ik me niet richting de accountant hoeven te verantwoorden als dat wel het geval was geweest. En toch voelt het belangrijk om de beweegredenen voor mijn adviezen uit te leggen. Niet alleen de reputatie van de klant staat op het spel, maar ook die van mij als adviseur.

Meneer Bloothooft en ik hebben afgesproken bij Inero op kantoor. Het idee was òf daar òf bij BigDDesign. Maar omdat Michael van der Schaaf mij wel ietwat van mijn á propos heeft gebracht, zei een stemmetje in mij dat dat niet verstandig zou zijn. En ik ben wel op een leeftijd gekomen dat ik weet dat ik stemmetjes niet moet negeren. Maar genoeg daarover. Wanneer ik arriveer bij Inero vertelt de receptioniste mij dat meneer Bloothooft al aanwezig is in de meeting room die Jip voor ons heeft laten reserveren. Ik dacht dat ik lekker op tijd was, maar mijn gesprekspartner is duidelijk stipter dan ik. De receptioniste begeleidt mij naar de vergaderkamer waar ik een eerste indruk krijg van meneer Bloothooft. En bijna schiet ik in de lach als ik de volle bos met haar zie die ietwat parmantig op het hoofd van meneer Bloothooft prijkt. Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat het geen natuurlijk haar is, maar een toupet. Zodra meneer Bloothooft mij ziet komt hij met uitgestoken hand naar mij toe gelopen en zegt: “Goedemorgen, ik ben Fred. Jij moet mevrouw De Winter zijn. Wat leuk je te ontmoeten! Ik heb al een hoop goede dingen over je gehoord”. “Ja dat klopt”, zeg ik, ietwat verbouwereerd door deze warme ontvangst en de open uitstraling die Fred heeft. Niet helemaal wat ik als beeld had gekregen na mijn gesprekken met zowel Jip als Michael. Oké, ja, ‘in all fairness’, Fred ziet eruit als het standaard geschetste beeld van een accountant, maar zijn karakter lijkt die karikatuur in ieder geval niet te matchen. “Zeker prettig om elkaar te ontmoeten”, antwoord ik, “en zeg ajb Stef”.

Nog geen twee uur later zit ik alweer in de auto, onderweg terug naar kantoor. Het gesprek was kort, krachtig en enorm verhelderend. Fijn om voor de verandering eens een feitelijk gesprek te voeren, zonder al die onderliggende emoties die er bij klanten vaak bij komen. Ik heb Fred uitgelegd dat ik zowel bij Inero Software als bij BigDDesign gevraagd was om te adviseren over management letter punten. En dat ik bij Inero geadviseerd heb om wat minder agressief een project forecast in te schieten, zodat dit weer zou leiden tot een voorzichtigere inschatting bij resultaatname. Dat kon Fred goed begrijpen. Ook heb ik kunnen onderbouwen waarom ik niet per se denk dat het verkeerd is dat BigDDesign’s management een grote vinger in de pap heeft wat betreft het resultaat, omdat het BigDDesign juist voorspelbaar en transparant voor de accountant heeft gemaakt. De voorzieningen die het management heeft getroffen zijn namelijk allemaal zichtbaar op een aparte rekening in het grootboek. Het is alleen de Management Voorziening. BigDDesign werkt namelijk zo dat het management druk zet op het resultaat dat een projectteam moet behalen. Maar omdat het management ook ervaren heeft dat de inschattingen vaak agressief zijn door die druk, nemen ze zelf een voorziening om dit effect te corrigeren. Hier had ik van Fred wel wat ‘push-back’ verwacht, maar hij had driftig meegeschreven, hard geknikt en zei dat hij het zo nog niet had bekeken. Alleen, en daar had Fred natuurlijk wel een punt, waren deze voorzieningen niet onderbouwd. “Dat klopt”, zo had ik uitgelegd, “en dat komt doordat deze niet op projectniveau verwerkt zijn; dat is nou juist het hele eieren eten. Want Michael, en met hem het gehele managementteam, heeft al jarenlange ervaring. Dus zij kunnen het beste inschatten wat een project uiteindelijk als resultaat zal gaan doen.” ”Maar dát is nou net wat ik niet kan accepteren”, had Fred opeens op ferme toon gezegd. “In het kader van de regelgeving is dit echt niet acceptabel, Stef. Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt!  Hoe zou ik ooit nog interne en externe reviews doorkomen als ik geen vaktechnische onderbouwing in het dossier heb opgenomen? Het kan wel zo zijn dat het management goed kan schatten, maar dan moet het ook onderbouwd zijn. En zoals we allebei weten telt jarenlange ervaring niet als controlebewijs. Dat kun je toch niet ontkennen, Stef?” En ik had niet anders gekund dan Fred hierin gelijk geven. En beamen dat de tijdgeest zo ook is. Het was duidelijk dat Fred mijn eerlijkheid en openheid van zaken erg kon waarderen, want op zijn beurt had hij aangegeven dat hij het ook echt wel snapt.

Uiteindelijk hebben we afgesproken dat ik met BigDDesign zal gaan praten om twee voorstellen te doen:

  1. Het zoveel mogelijk in de project forecast verwerken, zodat management kan aangeven dat het om een managementregel gaat en dat die regel pas na goedkeuring aangesproken mag worden;
  2. Ervoor zorgen dat, wanneer het management voorzieningen maakt, ik een position paper zal schrijven als het de onderbouwing rechtvaardigt.

“Slimme dame ben je, Stef”, had Fred hierop gezegd. “Ik begrijp wel waarom Jip en Michael jou erbij hebben gevraagd. Bovendien bewijs je niet alleen hun, maar ook mij een grote dienst.” “Ach, weet je, Fred”, had ik daarop geantwoord, “ondanks dat accounting heel feitelijk is, zitten er toch vaak menselijke beweegredenen achter deze feiten. En ik heb geleerd om vanuit de ‘grijze’ invalshoek te kijken. Dus niet alleen zwart-of-wit of goed-of-fout te zien. Het is belangrijk om sceptisch te zijn, maar ook om te proberen niet te snel te concluderen of teveel leeuwen en beren te zien. Probeer juist te achterhalen waaróm iemand handelt zoals hij of zij doet. En analyseer wat er zou gebeuren als hij of zij het had nagelaten. Dus het alternatief. Pas dán kun je het in perspectief plaatsen en een afweging maken wat je er van vindt.”

Call Now Button