De dag begon als alle andere met mijn 10km route, en ik merkte dat het echt al wat kouder begint te worden. Morgen mijn lange sportbroek maar weer eens uit de kast trekken, samen met mijn windjack. Maar eerlijk gezegd vind ik dit weer wel lekker en fijner dan die af-en-aan hitte van de afgelopen 2 maanden. Iets te onvoorspelbaar naar mijn zin. Bij thuiskomst was het snel douchen en aankleden geblazen en nog snel even de laatste paar aanpassingen doorvoeren in de slides die ik tijdens het rennen had bedacht. Het onderwerp van het college van vandaag was namelijk ‘deponeren’. En ondanks dat ik in de praktijk heel goed weet wat het is, is het net iets ingewikkelder om dit verhaal helder op papier en ook echt overgedragen te krijgen. Natuurlijk had ik de regels simpelweg op kunnen sommen, maar ik ben aangenomen als praktijkdocent en wilde het gegeven ‘deponeren’ uitleggen aan de hand van real-life voorbeelden. De uitdaging voor mij was hoe ik dit aan ‘De millennials’ uit moest gaan leggen, waar iedereen me zo bang voor had gemaakt. En wel op een zodanige manier dat ze mijn volgende college niet bij voorbaat al zouden skippen. Kortom: ik wilde een intelligente, maar ook coole indruk maken. De ervaren professional met een lekker verhaal. Niet te strak in het pak, maar ook niet te casual gekleed, en daarom koos ik voor een mouwloze hemelsblauwe jurk tot over de knie met ronde halslijn, met daarop een getailleerde zandkleurige blazer en dito kleur pumps. Ik heb nog een beetje een kleurtje van de vakantie, dus lichte make-up en een losse knot maakten dat ik vond dat het er wel mee door kon. Of laat ik het anders zeggen: als ik zo op social media terecht zou komen doordat een of andere student mijn gestuntel zou vastleggen, dan zou ik me in ieder geval niet voor mijn outfit hoeven schamen.

Ik begon mijn college met het Waarom van deponeren. De wet stelt de eis dat gedeponeerd moet worden, vooral ook vanuit het perspectief dat stakeholders inzicht moeten hebben in de financiële situatie van een rechtspersoon. Niet meer dan logisch zou je denken. Als ondernemer heb je immers risico’s verschoven naar een entiteit en word je persoonlijke aansprakelijkheid beperkt. Behalve als je niet tijdig deponeert! Ook hebben we gesproken over de vorm van deponeren. Dat de inrichting van een jaarrekening afhankelijk is van de grootte van de onderneming, bepaald door het totaalbedrag aan omzet/personeel en totaal activa, en dat er vrijstellingen zijn voor de inrichtingsvereisten afhankelijk van de grootte. Ook hebben we een uitstapje gemaakt naar consolidatievrijstellingen (art 408 Boek 2 BW) en zogenaamde ‘Parent Guarantees” (art 403 Boek 2 BW), de impact daarvan op controleplicht, inrichting van de jaarrekening en deponering. Dit laatste was een toegift, en misschien iets te veel van het goede, gezien de complexiteit ervan. We sloten af met de open discussie of iedereen de wet of regelgeving behoort te kennen die op hem of haar van toepassing is. Betekent dit dan dat je op ieder gebied ook zelf de expert moet zijn? Gelukkig was iedereen het er mee eens dat het niet uitmaakt hoe je ervoor zorgt, als je maar compliant bent. Geen tegenvallers, deze studenten, zo op de vroege donderdagochtend.