“Juist doordat Hans geen strategisch CFO is, mist hij een zeker gevoel van ‘ownership’. Hij stond simpelweg niet sterk genoeg in zijn schoenen toen Don hem ervan overtuigde dat hij natuurlijk óók opdracht moest kunnen geven voor credit nota’s. En dat het voor de voortgang van de bedrijfsvoering zéker van belang was dat hij, Don, de voortgang van de projecten bepaalde. De omgekeerde wereld. Maar met Max achter zich, had Don de touwtjes in handen gehad en had Hans het laten gebeuren. Gaf er zelfs toestemming voor. Met alle gevolgen van dien…”
uus en ik hebben afgesproken bij mij op kantoor, dus zo gezegd zo gedaan. Marja is er natuurlijk al, maar Daan komt nèt binnen wandelen met zijn beide oortjes nog in. Hij heeft zo te horen zijn zeer zorgzame moeder aan de lijn, want we horen hem mompelen: “Ja. Ik ook van jou, mam. Tot vanavond.” Hij kijkt ons met een lichte blos op zijn wangen aan, maar hoe aanlokkelijk ook, Suus en ik besluiten met 1 blik naar elkaar om het Daan vandaag niet ál te moeilijk te maken. Dus we buigen ons weer over het rapport dat ik voor STRUQTIVE heb geschreven ter aanbeveling. Suus kijkt mij lang en doordringend aan, en uiteindelijk geeft ze mij haar ‘blessing’. Ondanks dat Suus geen zeggenschap heeft in de afronding van dit proces, zou ik niet zonder haar toestemming deze aanbeveling willen doen. Het gaat tenslotte ook over haar toekomst en ik waardeer het vertrouwen en respect dat ik van haar heb gekregen enorm. Met deze aanpak gaan we een groot risico nemen, maar na alle mogelijkheden afgewogen te hebben lijkt dit de enige juiste manier: we gaan de knuppel in het hoenderhok gooien.
6 juni. D-Day. Letterlijk en figuurlijk. Suus en ik hebben onze kleding op elkaar afgestemd en we hebben stiekem de kleuren van ons studiegenootschap van weleer uitgekozen. Dat om onze onderlinge steun en verwantschap uit te dragen. Al is het alleen maar naar onszelf. Omdat we te maken hebben met een CEO die willens en wetens zijn eigen pad heeft gevolgd, maar niet wetens (wellicht wel willens?) fraude heeft gepleegd, heb ik besloten om onze aanbeveling kort maar krachtig te houden. Geen ruimte te geven voor ‘ja maars’ of voor ellenlange discussies tussen de drie heren MT. Het vingerwijzen willen we helemáál zien te voorkomen, omdat eigenlijk iedereen ‘schuld’ heeft en omdat de echte boosdoener er niet bij is. Inderdaad, Don. Een geraffineerd speler, die de ruimte heeft gekregen en genomen om iedereen die hij maar nodig had naar zijn hand te zetten. Het leek er even op dat Don zelfs aan zou schuiven bij deze meeting op verzoek van Max, maar dat hebben Rick en Hans (jawel, Hans liet zowaar van zich horen!) gelukkig weten te voorkomen. Dat zou geen gunstig scenario geweest zijn. We zitten allemaal aan tafel te wachten op Max en zo te zien voelen Hans en Rick zich beiden wat ongemakkelijk. Suus is verbazingwekkend rustig en ikzelf voel een gezond soort spanning. Alsof ik een examen moet maken. Zo’n gevoel. Een kwartier later dan gepland stapt ook Max binnen. Hij neemt plaats, heet ons welkom en geeft mij het woord. Ik sta op, doe de deur dicht, schraap mijn keel en steek van wal.
“Fenomenáál was ze!”, hoor ik Suus tegen Daan en Marja zeggen, terwijl ik net terugkom met een paar drankjes. We zitten lekker buiten op het terras bij Hotel New York. Maar omdat de bediening daar nog wel eens wat traag kan zijn heb ik zelf bij de bar een viertal Margerita’s gehaald. Voor mezelf met een extra shot tequila. Daan en Marja kijken mij vragend aan, dus heel in het kort herhaal ik nog een keer wat ik vandaag tegen de grote bazen van STRUQTIVE heb gezegd. Dat door gebrek aan communicatie vanuit alle betrokken partijen er grove fouten zijn gemaakt. Dat hierdoor de Chief of Operations in zijn laatste termijn het OHW op heeft kunnen kloppen. Dat hij ook meerwerk heeft gewaardeerd, wat nog niet geaccordeerd was naar beste inschatting. En dat sommige items direct in de debiteuren geboekt zijn, met als gevolg dat na jaareinde e.e.a. geleidelijk gecrediteerd is en er geen voortgang meer geboekt is op de projecten. Met alle financiële gevolgen van dien. En dat aangezien de COO uit dienst is gegaan, dit de uitgelezen kans is om orde op zaken te stellen. Een opportunity. Zonder grote drama’s en zonder dat alles aan de grote klok gehangen hoeft te worden. “Niet!” zegt Marja, iets luider dan bedoeld. “Dus je hebt eigenlijk gewoon Don de schuld gegeven?” “Niet direct, maar ze accepteerden het allemaal maar al te graag, zodat niemand nu, op dit moment, naar zichzelf hoeft te kijken”, leg ik uit. “Daarvoor is het nog te ‘vroeg’ in het proces en zou er alleen maar meer onenigheid ontstaan.” “Maar hoe gaan jullie nu dan verder?” vraagt Daan aan Suus? “Nou,” zegt Suus, “Stef heeft voorgesteld om een forensisch onderzoeksbureau in te schakelen om vast te stellen in welke mate er sprake is van onregelmatigheden. En natuurlijk om eventuele partijen te informeren wanneer we dat wettelijk verplicht zijn. Daarnaast heeft ze voorgesteld om met een externe partij aan tafel te gaan zitten om over de mis(sende)-communicatie binnen het MT te praten, eigenlijk gewoon een ordinaire mediator, en te bespreken hoe nu verder te gaan zonder Don. Dus om te werken aan een struqturele, long-term solution, die hopelijk ook top-down doorgezet kan worden. Dus trek daar maar een jaartje of wat voor uit! En als tijdelijke oplossing heeft ze ‘moi’ naar voren geschoven als projectleider en adviseur”, voegt Suus met ingehouden trots toe. “Om de problemen rondom het LTIP samen met Rick op te lossen én om het ontstane financiële gat inzichtelijk te maken én op te lossen, samen met Hans. Grappige is dat Hans gelijk “Ja” zei, omdat hij weet dat ik mijn ‘mannetje’ wel sta en loyaal richting hem ben. Nog grappiger is dat ook Rick niet wist hoe hard hij het een “heel goed idee” moest noemen. En dus restte Max niks anders dan om hier ook mee in te stemmen, want anders zou hij wéér een veto uitspreken en hij wist maar al te goed dat hij dan geen MT meer over zou hebben. Ik heb hem nog nooit zo rood gezien geloof ik, haha! Ik zei het toch?? Fenomenaal!” En daar toasten we op. Cheers!
Omdat Stef en Bas met hun twee koters graag nog vóór de schoolvakanties kwali-tijd als gezin met elkaar door willen brengen, vertrekken ze zaterdag voor 4 weken met hun camper naar hun favoriete camping in Zuid-Frankrijk. Dit samenzijn geeft Stef de boost, inspiratie en energie die ze nodig heeft om zich eind juli weer vol op de mysteries in de Wereld van Accounting te storten. Geniet ervan Stef!!
Wil een seintje wanneer Stef weer terug is van vakantie? Geef het aan via het formulier aan het einde van deze blog en we brengen je op de hoogte!
Montis-Q & A
De afgelopen vier weken hebben jullie Stef en de perikelen rondom STRUQTIVE kunnen volgen in een casus waarin heel duidelijk is geworden wat de invloed kan zijn van een ongebalanceerd Management Team gestuurd op winst. En wat de (grote) gevolgen daarvan kunnen zijn.
Q – Hoe zijn riscio’s in soortgelijke situaties te voorkomen?
A – Het oprichten en opstellen van een geschikte set KPI’s zou al een goed begin zijn. Het is daarbij van groot belang om KPI’s te identificeren die passen binnen de strategische doelen van de organisatie. Besteed daarom voldoende tijd aan het identificeren van de juiste en relevante KPI’s. En onthoud: LESS IS MORE! Een overkill aan KPI’s kan namelijk ook een averechts effect hebben; zeker wanneer de middelen het doel niet heiligen.