STEF DE WINTER

Suus - Deel 3

Rotterdam Skyline

… Iéts is er niet in de haak, en het heeft met die drie heren te maken. En wellicht met het LTIP? En natuurlijk met onze mysterie-man, Don. Ik besluit echter dat het genoeg is geweest voor vandaag en dat ik er een nachtje over ga slapen. Wel met een kladblokje en een pen naast mijn bed natuurlijk. Nee, niet mijn telefoon; ik ben nog van de papiergeneratie ?

V

andaag staat helemaal in het teken van STRUQTIVE. CEO Max heeft Suus de duimschroeven aangedraaid, want hij wil nu toch wel heel graag resultaat zien van haar onderzoek. Dit brengt niet alleen Suus in een vervelende positie maar ook mijzelf, aangezien het STRUQTIVE mysterie nog altijd niet is opgelost. Normaal gesproken zou dit geen ramp zijn, omdat de doorlooptijden van onze onderzoeken variëren; afhankelijk van de complexiteit van het probleem. Echter, bij STRUQTIVE hebben we te maken met een zeer ongeduldig management team dat graag veel herrie maakt. En dat is voor niemand goed. Om iedereen (voor nu) nog tevreden te houden heb ik besloten nog 1x naar STRUQTIVE af te reizen en het management team te interviewen aansluitend aan hun wekelijkse MT-meeting. Ik kijk niet per se uit naar deze krachtme(e)ting, maar wellicht dat ik juist wel meer te weten kom wanneer ik met de drie heren tegelijkertijd spreek. Dan worden de dynamiek en onderliggende verhoudingen ook wat duidelijker. Daan is vandaag niet mee, en ook Suus laat ik buiten schot. Dit om onnodige ‘ruis’ te voorkomen. Ik zie dat ik nog 34 minuten in de auto te gaan heb, dus ik schroef het volume van de radio wat op, zet mijn dakraam helemaal open en blèr uit volle borst ‘Total Eclipse of the Heart’ mee. Nu maar hopen dat ik dit keer niet met een vliegje tussen mijn tanden bij de receptie van STRUQTIVE aan kom zetten…

Eenmaal aangekomen parkeer ik mijn auto en haast ik mij het gebouw binnen. Natuurlijk moest er ergens weer iets aan de weg gewerkt worden, waardoor ik zo’n 15 minuten vertraging heb opgelopen. Suus is al op de hoogte en wanneer ik arriveer staat ze me op te wachten. Ze ziet er weer uit om door een ringetje te halen, maar ze oogt wat minder zelfverzekerd dan anders. “Stef, ze wachten al op je. En ze zijn ‘not pleased’”, fluistert ze mij toe. In alle eerlijkheid word ik daar niet warm of koud van. Integendeel, het helpt zelfs bij het rollenspel dat ik zo ga spelen. En bij de rol van onafhankelijke, niet-veroordelende gesprekspartner/-facilitator die ik in de meeting aan zal nemen. Ik heb er wel voor gezorgd dat ook míjn uiterlijke presentatie heel verzorgd en zakelijk is, zodat er in ieder geval geen standaard man-vrouw-gedrag zal ontstaan. Mijn intentie is om de heren zelf het gesprek te laten voeren, met elkaar, zonder dat ze dat door hebben. “Duim maar voor me Suus”, fluister ik terug. “Zodra het gesprek achter de rug is zal ik je laten weten of we iets opgeschoten zijn”.

Eenmaal weer terug bij Mazerunner vertel ik Daan en Marja in geuren en kleuren over het ‘gesprek’ dat ik vandaag met Max, Rick en Hans heb gehad. Mijn insteek heeft gewerkt; de heren vielen eigenlijk door de mand op het moment dat ik het Long-Term Incentive Plan ter sprake bracht. Wat bleek nu? Zowel Don, de gepensioneerde COO, als Max, de CEO, zijn deelnemers aan dit plan. En te zien aan de gezichtsuitdrukking van Rick was o.a. HR daar niet van op de hoogte. Natuurlijk had Rick wel zijn vermoedens, maar had hij die niet hard kunnen maken. En het lijkt erop dat de (on)kunde van CFO Hans deze ‘verbloeming’ mogelijk heeft gemaakt, doordat Don zijn kaarten simpelweg goed speelde. Max liet namelijk doorschemeren dat Don zijn laatste jaar bij STRUQTIVE nog een omzet moest behalen van Eur 7 miljoen om aan de Incentive te voldoen. Vandaar de eerder door Rick aangekaarte ‘cowboy acties’ van Don bij de aanname van sales mensen en de salarissen die hij hun beloofde én liet uitbetalen. Maar hoe was dit dan mogelijk zul je je afvragen? “Omdat jij altijd zo zeurt en alles gelijk wilt trekken”, beet Max Rick toe. “Maar is dat dan niet hoe je je bedrijf wilt runnen?” had Rick op zijn beurt in opperste verbazing en met een blik vol afschuw aan Max gevraagd? “Niet wanneer je COO gouden handen heeft en zo ongeveer ‘single handedly’ verantwoordelijk is voor de winst van de afgelopen jaren!” riep Max, met een rood aangelopen gezicht. Oei. Dat was het moment dat maar al te duidelijk werd wat er speelde, en het was van Max zijn gezicht af te lezen dat hij het zelf ook wist.

Max had zijn rol van CEO aangegrepen om ‘de baas te spelen’. De baas die, in zijn beleving, heus wel weet wat goed is voor zijn bedrijf, ook wanneer het soms niet hand in hand gaat met wat zijn management team (lees: HR) er van vindt. En Don had mooi gebruik gemaakt van Max zijn ego. Had met zijn gladde praatjes en rule-by-fear tactieken Max ervan weten te overtuigen dat zowel hijzelf als Max de ‘key players’ van STRUQTIVE waren. En daar hoorde een vet LTIP bij. “Maar hoe zit het dan met Hans?” vraagt Marja? “Nou”, antwoord ik, “tijdens de procesanalyse die Suus en ik eerder al hebben gedaan, is gebleken dat Hans van oorsprong een boekhouder is die zich uiteindelijk heeft weten op te werken tot CFO. En wat in het gesprek vanmiddag duidelijk naar voren kwam is dat hij daar heel trots op is, omdat hij daardoor veel details kent. Echter, hij mist strategisch inzicht. Hans beschrijft de cijfers en plakt ze in een spreadsheet, maar hij analyseert ze niet. Trekt geen conclusies. Dat is ook de reden dat niet hij, maar Suus ontdekte dat de resultaten tot nog toe nooit gingen leiden tot eerder gestelde prognoses. Laat staan tot de resultaten van vorig jaar.” “En hoe zit het met de bevoegdheden die Don had?” vraagt Daan mij? “Goede vraag, Daan”, antwoord ik. “Juist doordat Hans geen strategisch CFO is, mist hij een zeker gevoel van ‘ownership’. Hij stond simpelweg niet sterk genoeg in zijn schoenen toen Don hem ervan overtuigde dat hij natuurlijk óók opdracht moest kunnen geven voor credit nota’s. En dat het voor de voortgang van de bedrijfsvoering zéker van belang was dat hij, Don, de voortgang van de projecten bepaalde. De omgekeerde wereld. Maar met Max achter zich, had Don de touwtjes in handen gehad en had Hans het laten gebeuren. Gaf er zelfs toestemming voor. Met alle gevolgen van dien…”

Lees volgende week in het laatste deel van SUUS wat de vervolgstrategie van Suus en Stef gaat zijn. Ook zal Stef haar aanbevelingen doen aan het STRUQTIVE management team, inclusief de CEO. Hoe zullen de heren reageren? Zullen ze hun ‘composure’ kunnen bewaren? En hoe zit het met Don? Zal deze charlatan onverwachts toch nog ten tonele verschijnen?

Call Now Button