“En opeens wist ik het. Er was maar 1 persoon die al mijn vragen zou kunnen beantwoorden. En die ik ondanks alles, noem het maar vrouwelijk instinct, nog altijd met mijn leven vertrouwde. Ik besloot het er op te wagen en Martijn te bellen…”
n vanaf dat moment kwam alles in een stroomversnelling terecht. Toen Martijn en ik elkaar troffen bij onze stamkroeg aan De Nieuwe Binnenweg heeft hij het hele verhaal uit de doeken gedaan. Hoe hij drie jaar geleden al direct vraagtekens had gezet bij die transacties. Maar dat Jort steeds zonder naar meer informatie te vragen iedere keer de betaling maar weer goedkeurde. Dit was een paar maanden zo door gegaan, maar het begon zichtbaar te worden in de maandrapportages waar Martijn verantwoordelijk voor was. Dus was hij het gesprek met Jort aangegaan. Eerst had Jort hem weggewuifd, maar na een paar keer vragen had Jort Martijn apart genomen en Martijn duidelijk gemaakt dat hij er niet meer naar mocht vragen en dat hij er maar voor moest zorgen dat de maandrapportages wél kloppend leken. Achteraf gezien was dat ook het moment waarop Jort meer dan zakelijke belangstelling voor mij begon te tonen; waarschijnlijk om mij af te leiden van datgeen waar hij mee bezig was. En dat het om illegale zaken ging was Martijn intussen wel duidelijk geworden.
Om een lang verhaal kort te maken: Jort chanteerde Martijn. Hij wist dat Martijn het financieel zwaar had met drie studerende kinderen en dat het voor hem niet heel makkelijk zou zijn om een andere baan te vinden. Zeker niet zo net na de economische crisis. Bovendien had hij mij erbij betrokken. Gezegd dat hij niet alleen Martijn zijn carrière zou ruïneren, maar ook die van mij. Hij had Martijn volledig klem gezet. En dát was het moment waarop bij mij de stoppen door sloegen. Wat een onrecht had Jort Martijn aangedaan! En hoe had hij mij wel niet bespeeld! En ik was er met open ogen ingetuind. Hoe dom en naïef was ik geweest.
Martijn en ik besloten met onze Guinness in de hand dat het tijd was om Jort neer te halen. En op een zodanige manier dat hij zich niet uit de situatie zou kunnen redden met chantage, gemanipuleer en het verspreiden van leugens. We zouden hem terugpakken met feiten. Met datgene waarop wij altijd vertrouwd hadden. Cijfers en regels. En wat was nou een betere manier dan om de afdeling Compliance in te schakelen? Hoofd van de afdeling Compliance, Henk Ruiskes, had al nooit een hoge pet van Jort op gehad. De spanning tussen die twee had ik wel gemerkt. Dus toen ik hem inlichtte over het gat in de rapportages en ik hem ‘om zijn hulp vroeg’ om te ontdekken waar dit vandaan kwam, was de twinkeling in zijn ogen dan ook moeilijk te missen. Hij was erg gretig zullen we maar zeggen, om het onderzoek te starten. Natuurlijk werd mij gevraagd waarom ik niet naar Jort toe was gegaan, maar toen heb ik even, geheel tegen mijn natuur in, Jort zijn tactiek toegepast: ik gooide mijn charmes in de strijd. Dat ik echt de scherpe blik van een ervaren compliance officer nodig had om er wel zeker van te zijn dat ik inderdaad een foutje had ontdekt. Een foutje dat ik graag wilde herstellen, maar geen idée had hoe dat moest…
Henk was zo ‘eager’, dat hij direct in de zaak dook. Dus óf mijn charmes hadden het gewenste effect (zelfs ík zou daarover verbaasd geweest zijn), óf Henk was heel blij met de kans om Jort te wijzen op een eventuele fout. En hoeveel mooier was het toen bleek tijdens Henk’s onderzoek dat Jort fraude had gepleegd! Hij bleek een structurele gokker te zijn en veel schulden te hebben. Vandaar dat gesluis met geld. De zaak heeft ook nog een staartje gekregen, want achter het consulting bedrijf, de leverancier aan wie LogistiQa steeds geld betaalde, bleek een heel maffia netwerk te hangen. Een paar ‘big shots’ zijn dan ook opgepakt, samen met Jort. Die zijn carrière als CFO wel gedag kon zeggen. Maar het zou me niet eens verbazen als hij weer ergens aan de bak komt. Dat is, frustrerend genoeg, met dat soort types wel vaker het geval.
Het plan van Martijn en mij heeft in ieder geval gewerkt, en beiden zijn wij buiten schot gebleven. Zo kon ik nergens van beschuldigd worden (en zouden mijn gezellige avondjes met Jort ook niet uit komen) en werd Martijn’s goede naam niet nog meer bezoedeld. Maar belangrijker nog: er zou geen crimineel naar ons kraaien. Gelukkig heeft Martijn een heel goede nieuwe baan kunnen vinden, via mensen die hem al heel lang kenden en door hadden gehad dat Martijn niet zomaar zonder reden op straat gezet kon zijn. Maar om zijn gezin en ook mij te beschermen (de lieverd!) had hij altijd zijn mond gehouden. Hij wist zelf wat de waarheid was. En zijn vrouw en kinderen ook. En omdat Martijn had ontdekt dat er een criminele club betrokken was bij het hele gedoe hadden ze dus als gezin besloten om niet naar de politie te gaan.
Martijn is de echte held in dit verhaal als je het mij vraagt. Ik heb alleen maar iemand ergens op gewezen, en heb dezelfde dag nog mijn spulletjes in een doos gedaan en per direct ontslag genomen. Dat was op 30 april, vijf jaar geleden. De deur uit en zo mijn nieuwe leven tegemoet. Met vanbinnen een aangewakkerd vuurtje dat was gaan branden om onrecht tegen te gaan op het gebied waarin ik een verschil kan maken. En aangezien ik zo dol ben op het oplossen van puzzels, was de logische stap ook degene die ik een half jaar na het vertrek bij LogistiQa gezet heb. Tot op de dag van vandaag heb ik daar geen seconde spijt van gehad.
Hoe het LogistiQa is vergaan? Ach, laten we zeggen dat het nieuwe management dat toentertijd zitting had genomen zeer zeker niet het laatste was. En dat er na het “LogistiQa CFO Schandaal” niet zo heel veel meer over is gebleven van het bedrijf waar ik ooit zo verknocht aan was. Maar wat een afknapper toen bleek hoe corrupt mensen kunnen zijn; helemaal toen naar voren kwam dat zelfs onze CEO betrokken was bij het goknetwerk waar Jort lid van was. En met hen meerdere mensen op diverse posities in grotere bedrijven. Ik vraag me af hoe zij allemaal hun ‘hobby’ betaald hebben. En dat allemaal ten koste van ‘hardwerkende, eerlijke mensen’. Dat is ook precies waarom ik mijn bureau heb opgezet. Om juist deze hardwerkende mensen te beschermen, fraude op te sporen en bedrijven helpen om dit zo veel mogelijk te voorkomen. Ik weet namelijk als geen ander wat dit voor impact heeft, zowel op het bedrijf als op het individu. Natuurlijk doe ik dat nu alleen nog maar gebaseerd op mijn ervaring, feiten en expertise. Dus geen charmeoffensieven en al helemaal geen naïef, blond gedrag meer van mij. Die tijd heb ik achter me gelaten.
Oh! Heb ik overigens al gezegd dat ik tegenwoordig als brunette door het leven ga…? 😉